Koronavirüs salgını nedeniyle bir dönem “uzaktan eğitim”le geçti. Bu sürecin yararlı olup olmadığı tartışılırken hem öğrenci ve veliler hem de öğretmenler, uzaktan eğitimin tek başına yeterli ve verimli olamayacağını düşünüyor.

Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi tarafından İstanbul, İzmir, Antalya ve Kocaeli kentlerinde, 4 bin 435 ilkokul öğencisi, 9 bin 536 ortaokul ve lise öğrencisi, 5 bin 661 öğretmen ve 25 bin 395 veli ile uzaktan eğitime ilişkin bir araştırma yapıldı.

Eğitim bilimleri fakültesi dekanı Prof. Dr. Derin Atay tarafından açıklanan araştırma sonuçları, uzaktan eğitimin, “tek başına yeterli bir eğitim” olduğuna inanan öğretmen yüzdesinin düşük olduğunu gösteriyor. Katılan öğretmenlerin yüzde 81.8’i yüz yüze eğitimin gerekli olduğunu belirtmiş, yüzde 81.90’ı da uzaktan eğitimin yüz yüze öğrenmeyle birleştirildiğinde daha yararlı olacağını düşünüyor.

Velilerin çoğunluğu (yüzde 83.5) sınıf içi eğitimin daha verimli olduğunu söylemiş. Yüzde 82.5’i, uzaktan eğitimin sınıfta eğitim yapılmadığı zamanlarda ya da sınıf içi eğitimleri desteklemek amacıyla kullanılması gerektiğine inanan velilerin yüzde 59.2’sine göre de uzaktan eğitim geleceğin eğitim modeli olarak gösterilemez.

Araştırma kapsamında görüşülen ortaokul ve lise öğrencilerinin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri ise şöyle:

- Uzaktan eğitim ile derslerin devamlılığı söz konusu olduğunda öğrencilerin yüzde 53’ü uzaktan eğitim ile derslerine devam etmeyi istiyor.

- Öğrencilerinden yüzde 51’i derslere motive olmakta zorlanıyor.

- Öğrencilerin de 62’si uzaktan eğitimde etkinliğin, yüz yüze eğitim kadar etkili olmadığını düşünüyor.

Öğrencilerin yüzde 40’ı uzaktan eğitimin “geleceğin eğitimi” olacağı konusunda olumlu düşünüyor.

İlkokul öğrencilerinin sadece yüzde 12’si uzaktan eğitimin okuldaki eğitime göre daha etkili olduğunu düşünürken yüzde 75’i öğrenmek için yüz yüze iletişime ihtiyaç duyduklarını belirtmiş. Öğrenciler yüzde 65 oranla uzaktan eğitim derslerinden memnun olduklarını söylemiş.

Araştırma sonucuna göre, genel olarak ilköğretim öğrencileri uzaktan eğitimi kendileri için etkili ve öğretici buluyor ancak yüz yüze eğitimle karşılaştırmalı olarak tercihleri ile yatkınlıkları sorulduğunda öğrencilerin çoğunluğu, “yüz yüze okulda eğitimi” tercih ettiğini ve yüz yüze eğitimin “daha etkili, öğretici olduğunu” belirtiyor.

Bulgular, öğrencilerin uzaktan eğitim sürecinde özellikle matematik, Türkçe ve İngilizce derslerinden memnun olduğunu gösteriyor. Gelecekte eğitimin nasıl olmasına ilişkin soru üzerine de ilkokul öğrencilerinin yüzde 57’si okul ortamında derslerine devam etmek istediklerini söylemiş.

Öğretmenlere göre uzaktan eğitimin 6 olumsuz yanı:

- UYGUN OLMAYAN DERSLER: Matematik ve uygulama derslerine uygun değil.

- ÇOCUKLARDA DİKKATİ TOPLAMADA ZORLUK: Derse odaklanma konusunda zorlanıyorlar. Ev ortamında ders dinlemeleri ve derse katılmaları zorlaşıyor. Söz hakkı verildiğinde bahaneler üretmeleri artıyor. Bu yüzden öğrenciler üzerinde olumsuz etkileri var diye düşünüyorum.

- BU SÜREÇTE YAPILABİLEN EN İŞİ ŞEY AMA: Şu an için bu sistemden memnunlar. Ama zaman geçince bu sistemden sıkılacaklardır diye düşünüyorum.

- FAZLADAN İLGİ İSTEYEN ÇOCUKLAR: Bire bir ilgilenilmesi gereken çocuklarla özel olarak ilgilenemiyoruz. Evin vermiş olduğu rahatlık başarılarını olumsuz etkiliyor.

- ÖĞRETMEN BECERİSİ KISITLI: Çocuklar derse katılabiliyor, dinliyor ama sınıftaki kadar biz hâkim olamıyoruz. Sosyalleşme anlamında okul ortamına göre olumsuz etkileri var.

- YÜZ YÜZE EĞİTİMİ TERCİH ETME EĞİLİMİ

Öğretmenlere göre uzaktan eğitimdeki olumlu 3 alan:

- GENEL OLARAK OLUMLU: Uzaktan eğitimin yaşlara uygun saatler aralığında yapıldığında çok etkili olduğunu kanaatindeyim. Çocuklarda farkındalık ve sorumluluk gelişimine katkıda bulunduğunu düşünüyorum.

- UYUM: Öğrenciler düşündüğümden daha çabuk adapte oldu ve mutlular.

- ÖZ-DÜZENLEME, SORUMLULUK, KENDİNE GÜVEN: Çocukların sorumluluk duygusu geliştirdiğini, bilgiye ulaştıkları için çabaladıklarını görüyorum.

- Teknoloji ile ilgili problemler.

- Veli ilgisizliği veya aşırı ilgisi.

- Öğrencilerin dikkat seviyeleri.

- Kaynak bulma, materyal hazırlama.

- Yüz yüze olamamak

- Öğrencilerin hazırbulunuşluk seviyeleri

- Sınıf hâkimiyeti problemleri.

- Mesai saatinin olmaması

- Öğrenci ile etkileşimin kısıtlılığı.

- Öğretmenin rol çatışmaları (anne, eş, öğretmen)