Berman, bir saatten az süren celsede savunmadan duruşmada yaptığı argümanları yazılı olarak vermesini çünkü kendisine iletilen argümanlarda birçok kafa karışıklığı yaratan yönler olduğunu vurguladı.

Duruşmada bugün iki temel konuda yargıcın çelişki gördüğü ortaya çıktı. Birinci olarak yargıç, Zarrab’ı temsil edecek Giuliani ve Mukasey’in yaptıklarını, veya bu şirketlerin işlemlerinden doğacak ‘menfaat çıkar çatışmalarından’ Zarrab’ın istese de feragat edip, edemeyeceğinden emin olmadığını söyledi.

İkinci büyük çelişki olarak ise Yargıç, Giuliani’nin şirketi Greenberg Traurig’in halen Türk hükümetini mi yoksa Zarrab’ı mı temsil ettiğinin anlaşılmadığını kaydetti.

Yargıç, Giuliani ve Mukasey’in gidip Türk hükümeti veya ABD hükümeti ile pazarlık yaptığında, bu görüşmelerde ortaya çıkacak menfaat çatışmalarından Zarrab’ın feragat edip, edemeyeceğinin de anlaşılmadığını kaydetti.

Yargıç: Anlaşılmadı, yazılı olarak getirin!

Yargıç, duruşma sırasında oldukça ‘kafası karışık’ bir izlenim verdi ve bunun üstüne, açıkça da kendisinin Zarrab’ın savunma ekibinin yaptığı argümanlarda birçok zıtlık gördüğünü söylediği görüldü. Duruşma sonunda ellerini de iki yanına atarak, Zarrab’ın savunmasının dediklerinin anlaşılmadığını, bu kullanılan argümanların yeniden kendisine ‘yazılı’ olarak teslim edilmesini istedi.

Zarrab’ın yanında bugün, son iki celseye katılan Halkbank’ın Genel Müdür Yardımcısı Mehmet Hakan Atilla ise bulunmadı.

Yargıç, bugünkü celsede Zarrab’ın savunmasının yaptığı argümanların ‘ne tür sonuçlar’ (implications) doğuracağının da anlaşılmadığını kaydetti.

Yargıç Berman örneğin, Giuliani ve Mukasey’in ABD hükümeti ile görüştüğünde Zarrab’ı mı yoksa Türk hükümetini mi temsil ettiğinin halen muğlak olduğunun üstüne bastı.

Bunun yanısıra Giuliani ve Mukasey’in ABD hükümeti ile Zarrab adına görüşüyorsa, bu görüşmeleri ‘özel’ tutup, tutamadığının da bilinmediğini söyledi.

Yargıç Berman, önceki celsenin notlarını tekrar gözden geçirdiğinde kendisinin sorusu üzerine Savcılığın Giuliani ve Mukasey’in Zarrab’ın tersine pozisyon takınamayacağını, bunun etik olarak mümkün olmadığını söylemişken, sonrasında ise yine aynı geçen celsede (sayfa 44, 45) bu kez savunmanın bu durumun ‘müzakere dışı’ olduğunu söylediğini ve bu pozisyonların birbiri ile uyuşmadığını işaret etti.

Bu sırada konuşmaya dahil olan savcılık ise, yine Giuliani ve Mukasey’in ABD hükümeti ile görüşmeye gittiklerinde Zarrab’dan izin almaları gerektiğini hatırlattı ve izin almadan gitmelerinin kabul edilemeyeceğinin altını çizdi.

Savunma her ne kadar Giuliani ve Mukasey’in Zarrab’ın çıkarını ‘öncelikle’ savunacağını ileri sürmüş olsa da yargıcın bu sözlere karşı derin bir şüphe ile baktığı görüldü.

Brafman bugünkü celsede öncekiler gibi Giuliani ve Mukasey’in bu cezai davaya diplomatik çözüm bulmaya çalıştığını söylerken buna karşılık Yargıç ‘peki ABD çıkarlarına ne oluyor bu durumda’ diye bir soru sordu. Buna karşı ise Brafman bu çözümün hem ABD, hem Türkiye ve hem de Zarrab’ın lehine olacağını ileri sürerek, burada bir menfaat çatışması olmadığının altını çizmeye çalıştı.

Yargıç yine pek ikna olmamış göründü.

İşte burada 11 Mayıs’taki duruşmanın belki de en ilginç gelişmesi yaşandı ve yargıç, Giuliani ve Mukasey’in yapmaya çalıştığı, veya Zarrab davasında oynamak istedikleri rolün ABD hukuk tarihinde bir benzeri olup olmadığını merak etti. Brafman önce davrandı buna benzer bir olayın referansını bulamadıklarını söyledi. Yargıç ”evet, farkındayım” diyerek ironik bir eklemede bulundu. Duruşmada gözler Brafman’a çevrildi. Peki kimsenin hukuk tarihinde referansını bulamadığı bu rolü kim anlayacak ve anlatacaktı.

Brafman, bir sonraki celsede Giuliani ve Mukasey’in rollerinin bizzat kendilerinin yazacağını ve tasvir edeceğini, bunun yazılı olarak teslim edileceğinin sözünü verdi.

Bunun yanısıra Savcılık bugün yine bazı sert sorular sordu. Örneğin, Giuliani ve Mukasey’in ABD veya Türk hükümeti ile yaptığı toplantılara kimin katıldığının bile bilgisinin kendilerinde olmadığını vurguladı. Bu görüşmelere Zarrab’ın avukatı olan Brafman da katılmıyor.

Görüşmelerde bulunan ABD eski Adalet Bakanı Mukasey de Türk hükümeti tarafından tutulmuştu.

Avukat Brafman, Giuliani’nin Türk hükümeti tarafından tutulmuş olsa da şimdiye kadar Türk hükümeti adına bir iş yapmadığını söyledi. Bunun da ortada bir menfaat çatışması ihtimali olmadığını gösterdiğini savunan Brafman’a karşılık ise Savcılık karşı çıktı, şimdiye kadar olmamış olması birşey değiştirmez dedi.

Savcılık, Mukasey ve Giuliani’nin Türk hükümeti ile görüşmeleri ‘özel’ olarak kabul edilse de ABD hükümeti ile görüşmelerinin ‘özel’ kalamayacağını ileri sürdü.

Avukat Brafman, Zarrab’ın kendisinin bu network’ü (Mukasey, Giuliani, Türk hükümeti) kurduğu için ‘menfaat çatışması’ argümanını kendisinin ileri sürmeyeceğini, şikayet etmeyeceğini söyledi.

Avukat Brafman, Mukasey ve Giuliani’nin Zarrab ile olan ilişkisinin daha önemli olduğu için, bu durumda Zarrab’a sadık kalacaklarını ve Türk hükümeti ile olan ilişkilerinden daha öne çıktığının altını çizdi.

Bu sırada savcılık ise bir kez daha söze karıştı ve o zaman ABD hükümeti ile yapılan bütün müzakerelerin Zarrab’ın yönlendirmesi veya izni ile olması gerektiğini vurguladı.

Sonra yargıç Berman’a dönerek, ‘yüce yargıç, bunu o zaman savcılık yazsa ve ben de sorulanlara cevap versem nasıl olur’ talebini iletti.

Duruşma salonu bir anda bir şaşkınlık yaşadı.

Savcı döndü ve biraz da gülümseyerek ”biz nasıl yazalım. Biz halen Giuliani’nin rolünü anlayamıyoruz ki” dedi.

Duruşma bitmişti..

Bir sonraki celse 18’ine ertelendi. Bu süreden önce savunmanın argümanları, ve Giuliani’nin rolünün ayrıntılarının bizzat kendisi tarafından yazılı olarak yargıca sunmakla yükümlü olduğu hatırlatıldı.

washingtonhatti.com