Diken.com.tr'den Minez Bayülgen, Sözcü gazetesi yazarı ekonomist Murat Muratoğlu’yla Türk ekonomisinin durumunu konuştu.

İşte o röportaj...

-Hiçbir zaman dünyanın sayılı ekonomilerinden biri olamayacağız. Bu kötü yönetimle hiçbir hedefe ulaşamayız.

-İyileşeceğini düşünüyorlar çünkü bu ülkede insanlar, dış güçlere karşı savaş yürütüldüğüne inanıyor. Bu savaşın sonunda da fakirleşmeyi kabul ediyorlar. Kısacası olmayan bir düşman yaratılıyor. Halka “Savaş ortamındayız, bazı şeylere katlanmak ve fedakarlık yapmak zorundayız” deniyor.

-Düşmanın kim olacağı konusunda kafamız hep karışıktır bizim. Önce düşman deniyor sonra da ABD Başkanı Trump ve Fransa Cumhurbaşkanı Macron ile el ele pozlar veriliyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan oturdu Merkel ile de görüştü. Anlayacağınız ortada düşman falan yok. İş bilmez, öngörüden yoksun çok kötü bir yönetim var.

-Yok. Hatta önümüzdeki üç yıl işler çok daha kötüye gidecek, herkes bunu yaşayarak görecek.

-Bunlar söylentiden öteye gidemez.

-Türkiye kapalı bir ekonomi ile yönetilemez. Bu, “Türkiye intihar edecek” demekle aynı şeydir. Bir kere bunlar işe yaracak tedbirler değil. Hadi Merkez Bankası dövizlere el koydu diyelim. Ne işine yaracak? Özel sektörün 240 milyar dolar civarında dış borcu var. Sen bu adamların dövizlerine el koyarsan, bunlar yurt dışına borçlarını nasıl ödeyecek?

-Seçim, bunun sebeplerinden biri. Seçimden sonra “Maliye ve Hazine Bakanı Berat Albayrak kim” diye sordular… Sonra da bir ay önce İngiltere’de “Merkez Bankası bağımsız olmamalı; enflasyon sebep değil faizin neticesidir” diyen cumhurbaşkanının damadı olduğu yanıtını aldılar. Bu yanıt üzerine tüyleri diken diken oldu, Türkiye’den nasıl kaçacaklarını şaşırdılar.

-Tabii ki devam edecek. Bakın, bu sene Türkiye’ye giren sıcak para geçen yıla göre yüzde 97.7 oranında azalmış. Bu, hazirana kadarki rakam. Şimdi haziran ve temmuz ayları tamamen satışa döndü. Bu, Türkiye’den sıcak paranın çıkacağı anlamına geliyor.

-Borsa, dolar bazında iki sentin altında. Çok ucuz. Türkiye’ye bir dolar soksa, karşılığında 4.80 lira para alır. Yine de Türkiye’ye girmeyi bırakın, kaçıyorlar. Demek ki olay sadece ekonomik değil. Yatırımcıların başka korkuları da var.

-Çözülmez. Bakın, biz yabancıların korkularını gideremiyoruz. Yabancılar hala 15 Temmuz olayını anlayamadı; biz de onlara anlatamadık. Onlara göre hala delil yok. Böyle olunca, darbe girişiminin arkasından ilan ettiğimiz OHAL’i de anlatamadık. OHAL’de insanların işten çıkarılmasını, şirketlere el konmasını da bir türlü izah edemedik. Üstüne üstlük Erdoğan, görevi damadına veriyor. Bu ülkeye hangi yatırımcı yatırım yapabilir ki?

-Yeni kabine açıklanır açıklanmaz, doların bir anda fırlamasıyla piyasanın tepkisini gördük. Bankalardan bir örnek vereyim size… İtalya’da da bankaların borcu çok. Yüzde 17-18 batık kredileri var. Ama ne yapıyor İtalyanlar? Basını çağırıp, “Kardeşim bizim yüzde 18 batığımız var ama bir planımız da var. Zararlarımızı şu şu şekilde azaltacağız” diyorlar.

-Türkiye’deki yetkililer ne diyor, ne yapıyor?

Biz daha bankaların batık kredileri olduğunu kabul etmiyoruz. İkincisi, bizim bir ekonomi planımız da yok.

-Evet plan yok. Ne yapılacak, ekonomi nasıl kurtarılacak kimse bilmiyor. “Merkez Bankası başkanının görev süresini dört yıla indirdik” diyorlar. E, bütün planın bu mu? Başka bir şey yok mu? O kadar çok zombi şirket var ki…

-Yaşayan ölü şirketlerden söz ediyorum. OHAL’den sonra çok sayıda şirket sapır sapır batacak. Enerji şirketleri, hastaneler vs… İnşaat şirketleri zaten rahmet okutulucak durumda.

-Bankaların, hükümetin emrinde hareket etmesi çok ciddi zararlara yol açtı. Kamu bankalarındaki batık bilinmiyor bile. “Bankalarda bir terslik olur mu?” sorusunu geçen yıl sorsaydınız, “Kesinlikle olmaz” diyebilirdim ama şimdi hiç emin değilim.

-2001 krizi, devlet ve bankalar kriziydi. Ancak vatandaşın ve şirketlerin o zaman neredeyse hiç borcu yoktu. Şu anda vatandaşın borcu yüzde 55 civarında. Devletin kamu borcu çok değil çünkü devlet kendisi yerine özel sektörü borçlandırdı. Yani devlet vatandaşını borçlandırdı. Haliyle bu kez şirketler batacak. Vatandaş borçlarını ödeyemeyecek. Önümüzdeki krizi halk, iliklerine kadar hissedecek.

-Tam olarak yansımadı. Şu anda büyük şirketler işe devam ediyor ve işten çıkarmalar ciddi boyutta değil. Vatandaş işsiz kalmaya başladığı zaman krizi anlayacak. Bir de tabii nüfusun çok ciddi bir bölümü devletten yardım alıyor.

-Net rakamı çıkarmak kolay değil çünkü yardımlar ayrı ayrı kalemlerden dağıtılıyor. Yani belediyeler ayrı, hükümete yakın STK’lar ayrı, devlet ayrı yardım yapıyor. Parti kolları bile kendileri yardım yapıyor.

-Devam edilebilir ama bu yardımlar artırılamaz. Emeklilere verilen biner lira kulağa çok güzel geliyor ama bu ekonomide olacak iş değil. Ancak devam etmek zorundalar çünkü Mart 2019’da yerel seçimler var. Yerel seçimlerde büyük/kilit illeri kaybederseniz, başkanlığınızın da yönetiminizin de bir anlamı kalmaz.

-Benzine zam yapılması gerekiyordu, sabit tutuldu. Bedelli askerlik çıkacak ve oradan para alacaklar. İmar affından 50 milyar civarında çok ciddi paralar bekleniyor. 50 milyar lirayı vatandaştan alacaksın, tamam da elindeki parayı sana veren vatandaş artık para harcayamayacak. Dolayısıyla piyasada daralma yaşanacak.

-Sorun orada işte. Buralardan gelecek parayı Kanal İstanbul’a falan gömerlerse geçmiş olsun. Ortada bir ekonomi planı olsa, oturup madde madde eleştiririz ama ortada bir de şey yok.

-Dünya öylesine ters bir rüzgara giriyor ki… Doların dalgalanması yüzünden salt Türkiye’yi suçlayamayız. Lakin Türkiye bundan sonra çok doğru politikalar da izlese artık çok geç, bu ülke büyük yara alacak.

-Bugüne göz göre göre geldik. İktidarın yapabileceği hiçbir şey kalmadı. Merak edenler açıp baksın, Endonezya Türkiye’nin geleceğidir. İkisinin ekonomisi de aynı.

-IMF, Türkiye’yi ajandasına aldı. IMF, her ülke hakkında rapor yazar ama Türkiye’ye bakınca adamların gözleri fal taşı gibi açılıyor. “Türkiye belli ki bize gelecek” demeye ve şimdiden hazırlık yapmaya başladılar bile. Yalnız, IMF’ye nasıl gideceğiz? İşte bu konuda kafamda soru işaretleri var.

-Yıllardır “IMF şöyle zavallı; bizden borç istediler” falan dedik… Bunca lafın ardından IMF’ye gitmek, siyasi intihar olur. Şu an IMF’ye koşarak gittiğimizin görüntüsünü veriyoruz, evet. Ancak bu kadar arkasından konuşup gitmelerini beklemiyorum. “Batarız, gerekirse taş yeriz, yine de IMF’ye gitmeyiz” denir herhalde.

-Özel sektörü devlet borçlandırdı, canımız çok yanacak. Peki, özel sektör bu parayı ne yaptı? Gitti kredi aldı ve betona gömdü. Yani geri dönüşümü olmayan yatırımlar yapıldı. Tarım yok, üretim yok, hizmet sektörü çok zayıf. Neyi toparlayacaksın bu saatten sonra?

-Vatandaştan vergi de toplayamıyorlar ki… Kimse KDV’sini ödeyemiyor. O yüzden iki yılda bir af getirip, oradan para bekliyorlar. Daha fazla sistemsiz bir şekilde devam edemeyeceklerini görecekler. Zaten seçimleri Erdoğan’ın kazanmasına en sevindiğim nokta da bu.

-Buraya kadar o getirdi. Hep “Ekonomi ekonomi” dedi. Bugünden itibaren beş yıl boyunca çok acı çekecek. Evet, biz de çekeceğiz. İsterse Nobel Ödüllü iktisatçı Krugman gelsin yine kimse toplayamaz çünkü dünyada da hikaye değişti.

-Dünya koşa koşa likidite daralmasına gidiyor. Bu daralma, bizim de içinde yer aldığımız gelişmekte olan ülkeler için likidite krizi anlamını taşıyor. Türkiye’den sadece yabancı değil, çok ciddi bir yerli çıkışı, para kaçırılma da var. İsviçre, Malta, İngiltere’ye çok ciddi yerli çıkışları duyuyoruz. Hatırlarsınız, Erdoğan da yurt dışına para çıkaranları uyarmıştı.

-Geçen yıl başladı, çıkmaya da devam edecek. Türkiye’de yapılandırma isteyen şirketlerin çoğu, parayı yeniden Türkiye’ye getirmemek için istiyor. Paraları olmadığından ya da kredileri ödeyemediğinden değil. Özel sektör bu kredilerin altından kalkamaz.

-Çoğu batacak. En fazla iki yıl içinde bu şirketlerin yarısı temizlenecek. Bu iyi bir şey mi? Mecburen evet çünkü çürük elmalar temizlenecek. Resesyon durgunluk demek. Kötü bir şey değil. Ama durgunlukla birlikte enflasyon olunca, işte o fena. Enflasyonu durdurmak için de durgunluğa girmek gerekiyor. Enflasyon düşmeden faiz düşemez. Resesyona girince bunlar yavaş yavaş kontrol altına alınabilir.

Uygulamaz çünkü önünde yerel seçimler var.

-Beş yılı götürebilirler. Dünyadaki örneklerine bakalım… Yunanistan da büyük bir ekonomik krize girmişti. Maaşlar ödenemedi. Venezüela’da halk aç ama başkan aynı, değişmiyor. Böyle böyle gidersin ama halkın büyük bir sefalet yaşar. Halk da yavaş yavaş bunu hissedecek. Tabii burada önemli olan az evvel anlattığım gibi “Savaş ekonomisindeyiz” diyerek bir düşman yaratmak.

‘Esas patlama ağustos sonunda yaşanacak’

-Böyle gösterir işte. Bir haftadır borsadaki, bonolardaki satışı görüyoruz. Esas hikaye ağustos sonunda patlayacak çünkü fon çıkışlarını bir bir izleyeceğiz. Albayrak, “Bağımsız Merkez Bankası” dedi ama buna kimse inanmıyor. Merkez Bankası’nın başındaki kişinin ekonomi eğitimi bile yok. Merkez Bankası’nın başına Fatih Terim’i getirseydiniz daha iyi yönetirdi.

-İki hafta çok geç, yarın atlayıp gitmesi lazım. Bir an evvel kendisini, planlarını anlatması lazım. Ama neden gidemiyor? Ortada plan yok. O da ne yapacağını bilmiyor. Biri bana Türkiye’nin ekonomi planını anlatsın. Yabancı bankaların raporları o kadar fena ki. Böylesini hayatımda görmedim.

-“Arkanıza bakmadan kaçın” yazıyor. “No matter price” yani fiyatın önemi yok, “Bir önce çıkın” uyarısıyla karşılaştığım raporları okuyacağım aklıma gelmezdi. Böyle raporlarda genelde “3,80’e gelirse al, şu kadar olduğunda sat” gibi tavsiyeler vardır. Yatırımcılara “Fiyatın önemi yok, hemen çık” tavsiyesi inanılmaz bir durum.

-Orta halli vatandaşın işi varsa öpsün başına koysun. Patronuna iyi davransın, işten çıkmasın. Çok yakında işsizlik çok hızlı artmaya başlayacak.

-Bu yardımlar faturalıdır. “Biz Suriyelilere şunları şunları harcadık” dersiniz, faturayı gösterirsiniz. Avrupalılar da biraz daha saf insanlardır, faturanın doğruluğuna çok bakmazlar, ödemelerini yaparlar. Bugüne dek Suriyeliler için 35-40 milyar dolar olarak telaffuz ediliyor. Suriyelilere eğer 5 milyar dolar harcanmışsa ben hiçbir şey bilmiyorum. Suriyelilere para falan harcanmadı.

-Bence bütçede nereye harcandığı açıklanamayan paralar, “Suriyelilere harcandı” diyerek onların üzerine yıkıldı. Suriyelilerin 40 milyar dolar harcanmış bir hali var mı Allah aşkına? Adamlar sürünüyor. İşe giriyorlar, üç kuruşa çalıştırılıyorlar.

Diken.com.tr