İhraç hakim Kemal Karanfil, “Bu karar, aşağıdaki nedenlerle çok önemli ve ilerde verilecek binlerce beraat kararının öncüsü bir karardır.” dedikten sonra maddeler halinde sıralıyor:

İçtihatta şunlara vurgu yapılmaktadır ;

1- “F..ö örgütünün nihai amacı devletin anayasal rejimini cebir ve şiddet kullanarak değiştirmektir. (15 Temmuz)

Örgütün darbe yapmak olan nihai amacını, kişinin bildiği somut deliller ile kanıtlanmalıdır.

3-Bu amacı bildiği (%100) kanıtlanamıyorsa kişiye S.T.Ö üyeliği veya yardımdan ceza verilemez.

4-Örgüte üye olma suçu için, kişinin suç işlemek

5-Saikiyle ( amacıyla) bu örgüt hiyerarşisine girmesi gerekir.

6-Sadece sempati, veya örgüt liderinin kitaplarını bulundurmak, ideolojisini,değerlerini benimsemek suç oluşturmaz.” der. Dolayısıyla bugüne kadar verilen on binlerce mahkumiyet kararının aslında acele ile verilmiş.

7-Yanlış kararlar olduğunu Yargıtay’ 16 ceza Dairesi bizzat 09.07.2019 tarihli kararı ile ikrar etmiştir.

 

8- Bir yapı başta hukuka uygun olarak kabul edildiği bir dönemde , Allah rızası için veya insani saiklerle burs vermek, okul açmak, dini sohbet, kurban vermek vs. fiillerin

8- Suç olmadığı bu karar ile tescil edilmiştir.

Ne yazık ki hakim,savcı meslektaşlarım, bu önemli ayrıma, suçun manevi unsuruna dikkat etmeksizin,onbinlerce dosyada mahkumiyet kararınin altına imza attılar.

Yasal ve rutin faaliyetleri, Yargıtay’ın 100 yıllık uygulaması ve TCK nin

9- Açık emrine rağmen( TCK md.21) 1400 yıllık İslam tarihinde yapılan, Allah’ ı ve Peygamberini insanlara anlatma, tebliğ, zekat, sadaka, talebe okutma, eğitim gibi rutin ve yasal faaliyetler ile, eşi tutuklu , çaresiz insanlara yapılan insanı yardımları bile terör suçu sayacak

10- Kadar hukuktan uzaklaşıldı.

En acı olanı, tüm bunlara engel olmak ve adaleti sağlamakla görevli yargı mensupları eliyle bu hukuk dışı uygulamalar yapıldı.

Darbe ile uzaktan yakından alakası olmayan onbinlerce insan hukuksuz şekilde göz altına alınarak tutuklandı.

11- Halen cezaevinde 864 bebek ile anneleri , harbiyeli öğrenciler,erler ve bu mağduriyetleri dile getiren gazetecilerle insan hakları aktivistlerinin olduğunu dikkate aldığımızda, hukuka uygun, adil kararlarla Yargıtay’in yol gösterici olmasının önemi çok daha iyi anlaşılacaktır.